dinsdag 23 juni 2015

Mijn eerste nunoviltproject ....

Nunovilten...wat is dat eigenlijk?

Nunovilten is vilten op een bestaande stof. Die stof moet wel een dusdanige structuur hebben dat de wol zich tijdens het natvilten door de mazen van de stof kan werken om zo een fusie aan te gaan en samen een nieuwe stof te vormen.
Na veel op internet gelezen te hebben over deze vorm van vilten en een aantal youtube-filmpjes te hebben gezien was ik zo enthousiast geworden dat ik zelf ook graag aan de slag wou gaan met deze techniek.

Niet meteen te moeilijk dus maar starten met een sjaal. Hoewel....ik wou natuurlijk wel meteen proberen of ik het voor elkaar kreeg om een mooie roezelrand langs de buitenkant van de sjaal te vilten. Dat leek me zo mooi staan.
De sjaal zou een verjaardagscadeau voor een heel speciaal iemand worden....mijn moeder. Nou is mijn lievelingskleur blauw, maar mijn moeder is meer van de rood en oranjetinten. Dus de sjaal moest natuurlijk in oranje/rood tinten.

Ik heb vervolgens bij een winkeltje bij ons in de buurt een mooie dunne oranje zijde sjaal gekocht en ook meteen wat extra gekaarde wol, wat krullen Wensleydalewol en wat zijdedraden voor extra structuur en glans. Daarna nog een flinke lap tule en een rol noppenfolie gescoord want die had ik ook nog niet.
 
Toen kon mijn avontuur eindelijk beginnen....
Zo'n sjaal is voor het vilten een stuk langer dan erna....en mijn eettafel was nog niet lang genoeg, dus de campingtafel uitgeklapt en aangeschoven en voila...de werkruimte was net aan lang genoeg. Zeep en een bakje water gepakt en een lege fles van het afwasmiddel. Zeepje vast in het water gelegd zodat ik straks flink wat zeepwater heb.
Handdoeken klaargelegd en bij gebrek aan zo'n swemslurf /noodle van schuim een stuk ronde tuinpaal die nog in de garage stond klaargezet.

Eerst de sjaal op de tafel gelegd en met schilders plakband de contouren op de tafel gemarkeerd. Vervolgens met watervaste stift nog even een lijntje op de stukken plakband gezet omdat de plakband crèmekleurig was en de markeringen anders niet duidelijk meer zijn.
Toen de sjaal eraf en de noppenfolie (met de noppen naar boven) op de tafel gelegd.
De contouren van de sjaal waren nu duidelijk zichtbaar door de noppenfolie.

Nu kon ik echt beginnen met de wol.
Mijn eerste plukjes wol losgetrokken uit de streng en voorzichtig neergelegd en daarbij en de contouren gevolgd daarbij goed opgelet dat de wol voor de helft over de stof van de sjaal zou vallen straks.
Na een laagje neergelegd te hebben heb ik voorzichtig de sjaal eroverheen gelegd. Toen ben ik opnieuw plukjes gekleurde wol gaan leggen op de buitenste rand en ook deze weer voor de helft over de sjaal laten vallen. De wolplukjes heb ik allemaal haaks op de lengterichting van de rand gelegd. Vervolgens een smal randje wol dwars op de uiteinden (die op de sjaal liggen) van deze rand gelegd. Hierdoor krimpt de wolrand straks extra in de lengterichting en ontstaat de roezelrand.
 

De richting waarin je de wol legt is dus heel belangrijk.
De krimprichting kan je ook tijdens het viltproces beïnvloeden door de richting waarin de wrijft/vilt.

Na het leggen van de buitenste rand heb ik ook nog wat kleine bloemmotieven gelegd op de rest van de sjaal.

Vervolgens heb ik heel voorzichtig het gaas uitgerold over het hele project. Toen kon het vilten beginnen.
Het zeepwater dat ik al had gemaakt in de magnetron warm gemaakt (met warm water gaan het vilten makkelijker en sneller) en in het afwasmiddelflesje gegoten. Vervolgens dit water voorzichtig over de sjaal verdeeld. De volgende stap was het zachtjes aandrukken van de wol totdat die helemaal nat is.

Vervolgens heb ik het laatste deel (waar nog niets op lag) van de noppenfolie omgeslagen over uiteinde het viltproject. Daarbovenop heb ik de houten paal gelegd en vervolgens heb ik het geheel voorzichtig in de lengterichting (ja alles moet voorzichtig gebeuren) opgerold. Tot slot heb ik de rol vastgebonden met een paar touwtjes.

Omdat de boel nu wel erg aan het druipen ging heb ik op dat moment de rol mee naar buiten genomen en ben op de tuintafel gaan rollen. Nu denk je waarschijnlijk: "Waarom doe je dan niet meteen alles lekker buiten?" . Nou dat heb ik dus geprobeerd, maar bij het eerste het beste zuchtje wind (ja zelfs als je die zelf niet voelt) vliegt je wol weg en je patronen kapot.

Na een minuut of 5 rustig heen en weer rollen heb ik de rol weer mee naar binnen genomen en de touwtjes losgemaakt. Vervolgens heb ik het geheel uitgerold en het gaas (wederom) voorzichtig losgehaald van de sjaal. Vervolgens het gaas er weer opgelegd en waar nodig nog zeepwater toegevoegd en vervolgens de paal en alles weer opgerold en nogmaals buiten op de tuintafel de rol tig x heen en weer gerold.
Weer naar binnen en uitgerold...nu was het vervilten goed begonnen en heb ik het gaas weer losgetrokken en teruggelegd. Toen mijn handen lekker ingezeept en met de hand verder gegaan met vilten. Op een gegeven moment heb ik het gaas eraf gehaald en ben direct op de stof gaan vilten tot de wol zich zichtbaar door de stof had gewerkt (dat kon ik aan de achterkant van de sjaal zien).

De volgende stap was om de sjaal uit te spoelen in een emmer (of de gootsteen) warm water. Toen kwam een spannend deel.....het gooi en smijtwerk. Om de wol nog dichter in elkaar te laten vilten moet je flink gooien met je viltwerk. Doe dit bv op een schone tegelvloer. Let op het spettert wel.
Ik heb in de badkamer lekker lopen smijten met de lap.....heerlijk als je wat energie kwijt wil.
Daarna de lap afwisselend in warm en koud water een bad gegeven om de wol te laten schrikken. Ook dit zorgt er weer voor dat de wol extra stevig vervilt.

Tot slot de sjaal te drogen gehangen en toen hij droog was voorzichtig (op zijdestand) de sjaal gestreken. Als finishing touch heb ik op de wollen rand nog wat decoraties aangebracht d.m.v. naaldvilten.
En zie daar....mijn allereerste nunoviltproject was klaar. Van de foto's heb ik op de computer een ook mooie kaart gemaakt als blijvende herinnering voor mijzelf en om bij de sjaal cadeau te doen.

Ik hoop dat jullie het leuk vonden om te lezen en voor wie het vilten ook leuk lijkt maar denkt dat kan ik niet....gewoon doen! Het is niet zo moeilijk als het lijkt en het is heerlijk om lekker met water en zeep te kledderen en zo je creativiteit vorm te geven. Probeer het eventueel eerst in het klein uit op een zakdoek. Heb je meteen een leuk klein kleedje. Maak je een heleboel lapjes in zakdoekformaat dan kan je die later aan elkaar vilten of naaien tot een grote lap.
Vilten is ook heel leuk om samen met de kinderen te doen. Als het echt windstil en lekker weer is kan dat natuurlijk ook heerlijk buiten. Zelfs op de camping is het leuk om te doen.

Creatieve groetjes,
Annette




Geen opmerkingen:

Een reactie posten